Regen, hagel, sneeuw en een grizzly

Vandaag onze eerste dag in Glacier NP. Er was al niet erg best weer voorspeld en gek genoeg komen die voorspellingen volgens mij altijd beter uit dan de goed weer voorspellingen. Voor het ontbijt moesten we deze keer de deur uit want ons hotel verzorgt dat niet. Maar een kilometer langs de weg zit een café annex benzinepomp annex buurtsuper, en dat was het prima verzorgd. Welgevoed op weg naar het park dat een paar mijl verderop de ingang heeft. Glacier kent één weg door het park heen met slechts een paar korte zijwegen plus een aantal onverharde wegen. De weg is de beroemde Going to the Sun road en deze baant  zich slingerend een weg, over de Logan Pass naar de andere, oostelijke kant. Bij de westelijke kant ligt niet vet na de ingang het Lake McDonald waar de weg kilometers langs loopt. Met het bewolkte weer is het toch mooi bij de verschillende uitkeringen uitkijkpunten ook omdat de zon soms de bergen er omheen verlicht waardoor je weer fraaie plaatjes krijgt. Na een paar kilometer konden we aan bij de McDonald Lodge. Ook hier weer een prachtig, houten, robuust gebouw waar binnen de balken overal zichtbaar zijn. Aan de achterzijde van de Lodge lopen we naar het meer een kunnen er een klein stukje langs lopen. Ok vanaf hier een mooi vergezicht beide kanten op over het meer. Na deze pauze rijden we weer verder de weg op een niet even later stoppen we bij het pad naar John's Lake waar langs de weg een mooie waterval te zien is. En één met een prachtige naam: Sacred Dancing Cascades. We zien trouwens de hele route door het park overal veel watervallen. Als we verder op weg gaan en de weg gestaag omhoog gaat richting Logan Pass gaat de tegen over in hagel en later sneeuw. De temperatuur zakt naar het vriespunt als we boven aan de pas zijn, op ongeveer 2000 meter. We gaan toch maar even de warme auto uit een nemen een kijkje in het Visitor Center. Naast wat informatie over de trails doe hier beginnen, en een mooie display van de bloeitijden van de verschillende wilde bloemen die je op de alpenweiden tegen kan komen is er verder een winkeltje met boeken over het park, sweaters, t-shirts een de andere bekende zaken die je in een dergelijke winkel tegenkomt. We vervolgen de weg richting de westelijke ingang bij Saint Mary Lake, het tweede grote met in Glacier NP. En enkele keer stoppen we voor wat dubbele foto's van mistige watervallen of een mistig, niet al te ver gezicht op het meer. Terwijl we niet echt kijken naast mogelijk wild rijden we  verderop richting stilstaande auto's wat vaak een teken is dat er iets te zien is. En inderdaad, en honderd meter van de weg tegen de bosrand scharrelt en grizzly! Dus de eerste beer deze reis kunnen weer aftekenen. Na een paar minuten verdwijnt de beer het bos in Wassenaar we allemaal weer verder rijden. Vlak bij de uitgang is een tweede Visitor Center waar weer ook een kijkje nemen. Hier veel informatie over de verschillende indianen stammen die Glacier als hun huis en grind beschouwen. Ok verhalen over de dubbele gevoelens die ze hebben. Am de ene kant boos dat het gebied beschermd is als nationaal park maar aan de andere kant het verlies van voor hun heilige gronden. Ook blijkt uit de verhalen hier dat toen de verdragen werden opgesteld en stam een groot gebod was toegezegd maar nadat het verdrag was ondertekend bleek pas dat het gebied voor de helft uit water bestond. De grens bleek namelijk midden in het Flathead Lake te liggen. 

Na deze stop rijden we het park uit om onderlangs terug te rijden. We stoppen om dennenbomen in de sneeuw te fotograferen, het lijkt wel een kerstkaart. Door de sneeuw rijden we verder als we opeens een grote kudde bisons zien komen aanrennen om samen te schoppen langs een hek aan de weg. steeds meer komen er aanrennen, waarschijnlijk zijn ze ergens van geschrokken. We vervolgen ons pad en tegen half zes zijn we weer bij onze blokhut aangekomen. We kunnen de kachel vinden zodat het snel behaaglijk wordt. Eten wordt een speurtocht langs een aantal zaken die niet geheel aan ons verwachtingspatroon voldoen. De eerste is een sir zelfbediening met campingtafels, de tweede een kroeg annex casino waar een stel lokale stamgasten al een hoop lol hebben als we uitstappen, en een paar gelegenheden die gesloten zijn, dus we rijden maar wat verder door om een grill te vinden met weer prima eten! De verwachtingen voor de komende dagen beloven weer de terugkeer van het zonnetje, dus dat ziet er goed uit.